نگـاه کن
چگونه روزها از پـی هـم می آیند و می رونـد
آهسته رو به پایانـم
اما چنان غرق زندگی که گویا ایـن راه را پایـانی نیست
عادت کـرده ام
به تنهــایی
به نگفتــن
به ندیـدن
و دردناکتر از همــه به سکـوت ...
به ندیـدن
و دردناکتر از همــه به سکـوت ...